Αρχές της δεκαετίας του ’90…

Με την αρμύρα της κυκλαδίτικης θάλασσας  να μου φρεσκάρει το αίμα και με ένα δελτίο απόπλου στο χέρι , ξεκίνησα να περνοδιαβαίνω τα ερτζιανά λιμεναρχεία.

Απαγορευτικά απόπλου παντού … εκτός από έναν ατρόμητο και αγέρωχο λιμενάρχη που εν ριπή οφθαλμού και αψηφώντας τα μποφώρ πίστεψε στο σχέδιο πλεύσης που του κατέθεσε  ένα «αμούστακο» -τότε- καπετανάκι.

Χωρίς δεύτερη σκέψη , μου εμπιστεύθηκε την τιμονιέρα του πλοίου της εκπομπής «Από λιμάνι σε λιμάνι» , με απόπλου κάθε Κυριακή μεσημέρι για ένα δίωρο ταξίδι στις θάλασσες του καλού, παραδοσιακού νησιώτικου τραγουδιού.

Για αρκετά χρόνια, «οργώναμε» τις θάλασσες φέρνοντας την αύρα του πελάγου και τη φρεσκαδούρα του νησιώτικου βιολιού σε κάθε φιλόξενο και καλόδεχτο λιμάνι,  με σεβασμό στην παράδοση αλλά και με βλέμμα στραμμένο στην διάδοση και στην διατήρηση αυτού του μοναδικού ήχου που κάνουν το βιολί και το λαούτο , όταν περνάει από πάνω τους η μπουκαδούρα του αρχιπελάγους.

Και να που ήρθε ο καιρός να σαλπάρουμε ξανά, με σύγχρονο  σκαρί αλλά σε παραδοσιακές ρότες για απάνεμα λιμάνια που θα τα λούζει το πελαγίσιο φως και το γλυκόχορδο τραγούδι της νεράιδας του Αιγαίου …αυτής που τόσους αιώνες μνήμης και διάρκειας δεν ψάχνει για Αλέξανδρους , αλλά βρίσκει πάντα τις πιο απάνεμες ρότες που χαράζει το δοξαροστάλαχτο βιολί της παράδοσης.

Κυρίες και κύριοι, το πλοίο της εκπομπής «Από λιμάνι σε λιμάνι»  είναι έτοιμο να λύσει κάβους από το Radio Veronica. Παρακαλούμε να ετοιμάζεστε για την απόλυτη, εν πλω,  διασκέδασή σας.